ART the FACT

No, dawno mnie tu nie było... czas coś zapisać.
Aj. zagadkowa teraz będzie skrobanka- bardzo zagadkowa bym powiedziała.
(do tych co to jeszcze czytają --> ciekawa jestem jak Wy odbieracie ten wiersz- pod kazdym względem. innymi słowy- komentujcie- krytykujcie. ;])

Drzwi.
Czerwone.
Nieco zakrwawione.
Troszkę uchylone...

Drewniana podłoga.
Skrzypiąca.
od stóp nacisku cierpiąca.
w zatrutym płynie deski tonące.
gdzieniegdzie gwoździe, szare, rdzewiejące.

Malutkie okno.
Pozwalajace dojrzeć rzeczywistość.
zostawić to co urojone.
poczuć szarych ludzi bliskość...

Szyba w oknie pęknięta.
Zasłona- czerwona, zasłonięta...

fotel bujany.
Na nim siedzi Pan.
Obok Niego kwiaty i dzban.

Zostawił uchylone drzwi
Usiadł, by podłoga nie cierpiała
Zasłonił okno, bym się dalej zatapiała
...i czeka, milczy. bezustannie, nieprzerwanie, tak mocno w tym miejscu tkwi...

Gosiu... zakrecone wiersze juz tworzylas, ale to jest Mont Blanc... Musialem to przeczytac 2 razy aby zajarzyc mniej wiecej o co chodzi... wiec jesli moge pokusic sie o interpretacje Smile

Opisujesz tutaj serce osoby zakochanej - przyrownujesz je do domu, stad te drzwi, okna, zasłony. Jednak jest to serce nieszczęśliwie zakochane w jakimś facecie, stąd np. szyba pęknięta i ta podłoga skrzypiąca i cierpiąca.

A fragment
"Malutkie okno.
Pozwalajace dojrzeć rzeczywistość.
zostawić to co urojone.
poczuć szarych ludzi bliskość... "

To według mnie parafraza zaślepienia wywołanego zakochaniem. Nie dostrzegamy wtedy tak dobrze inncyh ludzi, bo mamy tylko takie małe okienko na świat, przez które spoglądamy na nasze otoczenie. A główny widok kieruje na tą osobe, do której cos czujemy.

A jeśli chodzi o zakończenie posunął bym się do stwierdzenia, że chcesz aby ten człowiek był w czyimś serduszku, pomimo tego, że sprawia komuś ból pragnie się aby on tam został...

Nie wiem czy to jest dobra interpretacja, ale czuje w powietrzu, że ktos tu jest neiszczesliwie zakochany...

Pozdrawiam Wink

Pani stanęła na scenie
sama...
Elegancka, piękna, szlachetna
dama...

Stanęła i stoi, oddycha powoli...
patrzy na twarze- maski
ich ciała wciśnięte w fotele- zatrzaski.

Szlachetnej Pani bezruch.

Spektakl bez słów, tak wielu odbiorców.
Jedna, szlachetnej Pani narracja
.. a tak różnoraka interpretacja.

Strach-dramat, bo oczy.
trup- horror, bo ciało.
komedia, bo usta w śmiechu moczy.
zwykłe nic, bo mówi mało.

Stopy ruszyły, czerwona skunia wykonała falę.
Włosy z wiatrem pędziły...
piękna dama obkrążała salę.

Wyszła.
Jej kamienne usta nie powiedziały ani słowa...
... muzyka leciała od nowa...

akt tak często powtarzany, nigdy nie-rozumiany.

W niemej scenie 'maski' nie ominęły pięknej damy szlachetności
... żadna z nich nie zrozumiała obojętności...

na darmo.

Pani stanęła na scenie
sama...
elegancka, piękna, szlachetna
dama...

Na darmo.

( No, i co o tym powiecie ? )

Każdy twój wiersz jest jak jazda samochodem z predkoscia 200 km/h bez zapietych pasow Smile

szalony, zakrecony a zarazem niosacy to cos w sobie Smile

Jesli chodzi o ten, jesli moja interpretacja jest dobra to jest to Mistrzostwo Swiata w twoim wykonaniu Gosiu Very Happy

Według mnie ten wiersz pokazuje nas wszystkich ludzi... bezwyrazu, pochlonietych nauka, praca a nie zwracajacych uwagi na milosc i uczucia...

I ta kobieta w tym wierszu jest wlasnie takim odzwierciedleniem isoty szukajacej milosci (stad kolor czerwoy jej sukni) jednak pomimo tego ze milosc to szczescie to ona znajduje tylko bezduszne zombii, ludzi bez wyrazu. Okraza cala sale i nic innego nie widzi tylko takie zombi paletajce sie po tym materianlym swiatku Sad

Muzyka, czyli zycie dalej trwa ale bez takiego polotu...
Jesli dobrze oczytalem twoje zamierzenia to jest to naprawde piekne ukazanie stanu obojetnosci ludzi... W bajeczny sposob udalo ci sie polaczyc to z ironia oraz sarkazmem Smile

I'm waiting for next poem Smile

Dobra interpretacja. tak, właśnie.
Brawo.

ja mam jedna uwage nie "obkrazyla" tylko okrazyla chyba ze tworzysz neologizmy jesli tak to wyjasnij co znaczy jesli nie staraj sie pisac poprawnie -
przyda sie na maturze ... Wink

i bez obrazy dla ciebie ani tomchena ale nie daj sie zwiesc jego pochwalnym aria i milionom komplementow ten wiersz jest obiektywnym okiem patrzac niezly, ale ...
zawsze jest jakies ...
jesli chcesz sie przekonac o prwadziwosci moich slow to opublikuj ten utwor na [link widoczny dla zalogowanych] badz na jakiejs innej stronce gdzie przewijaj sie ludzie ktorzy powiedza ci cos konkretnego i obdarza cie konstruktywna krytyka Smile

uffff az sie zdyszalem
pozdro oby tak dalej

... i jest bez obrazy.

Hm. No to tak, po pierwsze dziękuję, za szczere literki. (doczekałam się słów krytyki)
Po drugie zamieszczam tutaj swoje 'wiersze' , bo właśnie od Was tj od 'forumowiczów' oczekuję jakichkolwiek komentarzy, krytyki, szczerości.
Powiem szczerze, ze zachęciłeś mnie,by tam zamieścić choć parę niekoniecznie starych acz nowych 'wierszy' ale jesli tam zacznę je zamieszczać opuszczę ten dział. Bo po co mi 'pochwalne arie i miliony komplementow' stąd, skoro oni powiedzą mi samą prawdę, a tego właśnie oczekuję. Nie chcę stać w miejscu.
Dotąd pisałam tutaj...
ŁaŁ. nie spodziewałam się, ze będe chciała zmienić miejsce.
Pisac tu i jednoczesnie tam? nie. raczej nie.

Pomyślę... mam czas.
Dziękuję V.E.
Pozdrawiam.

do uslug

Dołączył: 11 Mar 2006 Posty: 41 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

a napisalem komenta ale byl troche bez sensu wiec streszcze mysl pierwsza:
Vincent racje ma.

Spoko, spoko. dzięki.

Teraz każdy będzie pisał " V. ma rację " Razz

a wcześniej jakoś nikt tego co miał na myśli V. nie napisał...

Nic to. Pozdrawiam Wink

Dołączył: 11 Mar 2006 Posty: 41 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Ma racje ze na poema mozesz sobie wiersze powystawiac, ja osobiscie tam nie zagladam i jakos malo mnie to interesuje, wiec nie podalem tego pomyslu bo nie przyszedl mi do glowy Razz

a V jak Vegeta jest/był tam aktywny wiec... rozumiesz? A co do wiersza to n c. Jakos mi przypomina za bardzo wiersz ktory kiedys czytalem Twojego autorstwa.

Cicho tu było więc daję coś... zróbcie hałas. hehe.

Siedzę w półmroku

otoczona półświatem.

.

Jem czereśnie.

.

Siedzisz przy oknie

i tak do wpół do piątej.

.

Pijesz piwo.

.

Pół-słowem milczymy w pół-ciszy.

Niemy sarkazm na przekór.

Chowamy jedno zdjęcie-

zdjęcie 'prześwietlonej kliszy'

gestami budujemy mur.

.

Wstaję otoczona półmrokiem.

Z moim półświatem podchodzę do Ciebie.

.

Ty pozycji nie zmieniasz.

ja tak- dla Ciebie?

.

Objęci cali.

Zza szyby wystali.

(nie)normalni.

Anty-my.

Pozdrawiam.
G.

jak to cicho??!! A kto ostatnio umiescil 2 wiersze...!! co...??
Komentarz do tego wiersza jeden - byly lepsze...

Przykazanie numer dwa " GÓWNO"...

Chodziło mi o to, ze cicho tu- w moim dziale...

Hm. Lucek...
To jest krytyka?
Pytam, bo kompletnie nie wiem jak sie do tego ustosunkować...