ART the FACT

Męczy mnie strasznie to że brakuje wciąż mi motywacji i samozaparcia. Brakuje mi konsekwencji w dążeniu do celu. Jestem wkurzony samym sobą. Jak można być aż tak głupim?? Już sam nie wiem jak mam sobie pomóc. Chyba "strzelę sobie w łeb, już odbezpieczam kolejną butelkę" Exclamation

Patefonku jak dobrze wiesz w tej kwesti nie jestes sam... Nie wiem dlaczego tak się dzieje że w pewnym okresie naszego życia pojawia się taki stan totalnego marazmu... Wszystko co robimy powoduje u nas ogólne rozgoryczenie, a zwlaszcza stajemy się jeszcze bardziej krytyczni w stosunku do samych siebie i wpajamy sobie jacy to jestemy glupi...
Poki co żyje w takim stanie i nie mam zielonego pojecia jak mozna z niego wyjść lub przynajmniej znalezc swiatlo w tunelu...

Ja tak nie mam (no może troszeczke, jesli chodzi oo nauke np. ), ale tez był taki okres w moim życiu kiedy wszystko było mi obojetne...Jednak nie trwał on tak długo jak np. u Ciebie patEFon...Hmm...jak sobie pomóc? Mi po prostu przeszło...najzwczajniej, obudzilam sie któregos dnia i stwierdziłam, że nie ma to sensu, że zameczam i siebie i innych, więc stopniowo zmieniając tok myślenia i podejsciew do pewnych spraw jakos ten stan marazmu odszedł w zapomnienie...

Brat, rozumiem doskonale...
przynajmniej tak mi sie wydaje...
bo...
wiem jak to jest kiedy kazdy dzien wydaje sie taki niedokonczony.
kiedy zasypiasz z mysla, ze brak Ci impulsu.
kiedy spacerujesz po tych samych ulicach, widzisz miejsca, ktore tak bardzo lubisz... ale nie potrafisz sie nimi cieszyc... bo... jakos nie masz juz sily na nic.
kiedy robisz rzeczy, ktore nie daja Ci satysfakcji.
kiedy robisz rzeczy, ktore zwyczajnie Cie mecza.
kiedy nie masz juz nawet serca, by robic tego... co sprawia Ci radosc...
i wiecznie tylko powtarzasz: nie mam czasu...
i kladziesz sie spac pozno i zastanawiasz sie... jak dlugo to jeszcze bedzie trwac...?
ten stan nietrzezwej swiadomosci.
zblazowanie chroniczne? hm. moze...

tak czy inaczej przypomina chorobe.

malo pocieszajace.
lekarstwa nie posiadam.
ale jak znajde to sie z Toba podziele.

tymczasem sciskam i pozdrawiam.
Sis.

Tak to choroba. Z tym się z Tobą zgadzam SiS. Dziękuje Ci bardzo.

Dziękuję wam bardzo. Ja sam mam już tego bardzo dość. Muszę coś zrobić, tylko jeszcze nie wiem co...

I to jest najgorsze..nie wiesz, co zrobić...Po prostu nie wiesz, bo łatwo sie mowi o rozwiazaniu, gorzej z jego realizacją...

bo tu nie nalezy szukac lekarstwa anie myslec o tej "chorobie" ...
nalezy ja przebyc jak najmniej o niej myslac - to moja "recepta"
uwierz mi patefon wiem co mowie mam cos podobnego jak ty ale ten sposob wyprobowany i dziala poki co Very Happy

pozdr

O. coś nowego. trzeba będzie spróbować zastosować ową "receptę". Very Happy

Nie martwcie się. Nie myślcie. Let's dance!!! Smile